In de zomerretraite maakte Karin van Aken dit gedicht over haar beleving onder het web of anders gezegd ‘De Hemelkoepel’. Tijdens deze zomer-3-daagse hadden we prachtig weer en mediteerden we in de ochtend en avond onder de ‘ Hemelkoepel’.
De Hemelkoepel
Languit lig ik op mijn rug
in het gras
Onder een deken van lucht
kijk ik naar de hemelkoepel
Het universum is ineens
heel tastbaar en dichtbij
Ogenschijnlijk een wirwar van draden
Echter ieder venster geeft een andere kijk
op vandaag, op dit moment, op nu
Geeft een nieuwe blik op de toekomst
Ogenschijnlijk een wirwar van draden
Is dit niet waar het over gaat?
Over het grote geheel?
Wij allen in verbinding met elkaar?
Wij zijn ieder één draadje
in dat immense web
Voor altijd met elkaar verbonden
in die grote ruimte van Leegte
Ik lig onder de hemelkoepel
Ik voel me veilig
bij de gedachte dat er altijd ergens
een verbinding zal zijn
een venster voor me open zal gaan
Karin van Aken
23 juli 2018
→Info over de zomer-en winterretraite