Zachte ronde vormen
vastgeklemd in het geweven web
Zachte ronde vormen
waaraan niets kleeft zodat ik ook niks overtolligs bij me heb
Zacht vloeiende vormen
als een waterdruppel tussen de touwen
Zacht vloeiende vormen
gedragen door het licht waarop ik heb leren vertrouwen
Zacht meanderende vormen
het woord dat langzaamaan verstomd
Zacht meanderende vormen
de overgave die steeds meer in mijn leven komt
Zacht glooiende vormen
stralend licht dat vlak onder de oppervlakte ligt
Zacht glooiende vormen
stralend licht dat mijn pad helder verlicht
Zachte tedere vormen
als een veertje zo vederlicht
Zachte tedere vormen
waarvoor de hardheid elke keer weer zwicht
Zachte soepele vormen
gedragen door het touw
Zachte soepele vormen
innerlijk kracht waarop ik bouw
Ingrid ter Horst
Zomerretratie 2018
Gedicht n.a.v. een meditatiesteentje hangend in de Hemelkoepel